Gisteren was er terug één van de befaamde debatten van LVSV Leuven. Ditmaal met vertegenwoordigers van de drie traditionele partijen, ook over de taalgrens heen. Didier Reynders, Rudy Demotte, Jo Vandeurzen en Clothilde Nyssens lieten op het laatste moment nog hun afwezigheid optekenen. Zo ging het debat van start met Hugo Vandenberghe (CD&V), Bruno Tobback (SP.a) Rik Daems (Open VLD), Francois Xavier de Donnea (MR) en Jean Dréze (CDh) De Waalse socialisten waren niet vertegenwoordigt, maar moderator Goedele Devroy opende het debat met te stellen dat Jean Dréze evenzeer de belangen van die partij kan verdedigen. Didier Reynders spreekt immers altijd over het kartel PS-CDh en kartelpartners kunnen zich toch vinden in elkaars standpunten, iets wat de heer De Wever van NVA kan benadrukken :) Bruno Tobback trok als eerste ferm van leer met een rechtstreeks aanval op de huidige interim regering. Die zouden de mensen wat wijs maken en zouden vooral veel beloofd, maar weinig te bieden hebben. Ik vond het opmerkelijk dat meneer Tobback zich direct zo goed thuis voelt in de oppositie en in de huidige politieke crisis van vandaag weigert mee te werken aan een constructieve oplossing. Hij distantieert zich liever van moedig en moeilijk politiek werk, maar dat zal hij wel gemeen hebben met zijn vriend Vandelanotte. Hugo Vandenberghe daarentegen was iets rustiger in het debat, misschien wel iets te rustig. Niet echt standpunten innemend bleef hij op een professortaaltje het debat aaneenpraten. Wanneer hij iets niet wist stelde hij dat afgewacht moest worden met een antwoord tot Yves Leterme ernaar kan gevaagd worden. Bruno Tobback reageerde daar correct op met: ‘er is toch nog wel een ander CD&V buiten Leterme’. Maar verder dan dit politiek moddergooien kwam het debat niet. Op het einde begon het meer te lijken op een welles niets spelletje waarin kindjes van 5 jaar zich nog mee zouden amuseren. Jullie hebben die begroting goedgekeurd. Neen jullie. Wij gaan de notionele interest aanpassen. Neen dat gaat je niet lukken. Jullie hebben Wallonië geld én daarmee een belangrijke pasmunt gegeven. Neen dat hebben we niet. En zo ging het maar verder: een Nederlandse bezoeker die achteraf een vraag stelde over deze manier van politiek voeren lachte in zijn vuistje.
Terug naar het debat, want dat er geen hoogstaande inhoud werd aangehaald betekent niet dat er geen interessante stellingen werden verkondigd. Zo vond ik de Donnea van de MR wel opmerkelijk. Hij had duidelijk een probleem met socialisten: ‘Meneer Tobback u moet toegeven dat bepaalde systemen in de huidige realiteit beter werken dan andere’ maar wist naar mijn mening waarschijnlijk niet waarom. Zo’n uitspraken zijn in LVSV debatten echter populair en dus oogstte de Donnea het nodige handgeklap. De Donnea sprak verder nog over BHV en de aanstelling van de burgemeesters in de rand. Dat laatste probleem probeerde hij wat te vereenvoudigen: ‘die burgemeesters hebben niemand verkracht en niemand gedood’ maar daarmee bracht hij niet echt een inbreng in het werkelijke debat. Dat hij BHV symbolisch noemde steunde ook op weinig fundament. Als het dan toch symbolisch is waarom hechtten de Franstaligen er dan zo’n belang aan. En waarom vinden ze het noodzakelijk dat sociaal economische dossiers die vooral Wallonië aanbelangen erdoor worden uitgesteld. Het is het standpunt van de Franstaligen met betrekking tot BHV, waardoor de economie van België gaat slabakken.
Wat ook duidelijk werd uit het debat en waar Rik Daems op wees is dat het kartel Cd&V-NVA de kiezer op een slinkse wijze heeft bedrogen. Ze beloofden immers dat een probleem als BHV in 5 minuten kon worden opgelost, dat in no time 1000 gevangeniscellen konden worden bijgebouwd en dat zowel een verlaging op de belastingen als een hogere sociale zekerheid mogelijk waren. Mis gedacht; want het probleem van BHV lijkt niet voor deze legislatuur een oplossing te krijgen, over duizend cellen, de splitsing van de sociale zekerheid en de gezondheidszorg wordt al lang niet mee gesproken. Ik kan Bart Dewever begrijpen als hij niet in zo’n regering wil stappen. Ik vind het echter wel jammer dat hij de Franstaligen als de schuldigen aanwijst, want het is net kartelpartner CD&V dat geen daden bij zijn woorden wil zetten en te terughoudend is op communautair vlak. Ze willen immers niet beschouwd worden als een extremistische partij. Het debat gisteren was dus wat ondermaats, te veel een aanhalen van kleine anekdotes en stomme opmerkingen, dan tot een waarlijk inhoudelijk debat te komen. Het LVSV dat van ideologische politiek zijn doelstelling maakt, verdient beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten