Jongerendebat Brugge

Gisteren was er in Brugge een jongerendebat met leden van de verschillende Brugse jongerenpartijenen. Zo waren onder andere Jong CD&V, Jong VLD, Animo (jong socialisten), Jong Groen en Jong NVA aanwezig. Omdat wij van Jong VLD Staden graag een debat meepikken en een goede relatie hebben met Jong VLD Brugge waren ikzelf en Bart Bostoen, de voorzitter van Jong VLD Staden, ook aanwezig. Het debat zelf had een specifiek concept: de eerste ronde stond volledig in het teken van de staatshervorming, in de tweede ronde werd voor de panelleden zelf een thema getrokken door een onschuldige hand. In de laatste ronde kon iedere panellid zelf een thema naar keuze voorleggen. In iedere ronde zetelde er per partij iemand anders, maar bij sommigen was dat niet mogelijk. Zo kon Jong Groen enkel aan de eerste ronde deelnemen en deed de persoon van Jong NVA alle drie de rondes.

De eerste ronde ging dus over de staatshervorming. Eerst werd de linkse partijen getoetst naar hun mening hieromtrent. Wat in het begin bleek was dat alletwee de linkse partijen om de reden dat ze geen vragende partij waren voor een staatshervorming, ook dachten dat ze hierover geen mening moesten hebben. Eigen keuze natuurlijk, maar ik denk dat je als politieker over verschillende thema’s een mening moet genereren, zelfs al interreseren die je niet. Van de linkse partijen kregen we dus niet direct een antwoord, alleen de wat ontwijkende stelling dat er andere, meer belangrijke problemen zijn dan de staatshervorming. Uit de antwoorden van Jong-CD&V kwam ook al niet direct één standpunt naar voor. Dat hij er daarentegen wel op wees dat een staatshervorming belangrijke positieve consequenties kon hebben op de economische toestand van ons land was correct. Hij haalde aan dat er in Wallonië en Brussel dubbel zoveel werkloosheid was dan in Vlaanderen en dat daaraan iets moest worden gedaan. Wat nu concreet, kon hij ons natuurlijk niet vertellen. Animo antwoordde daarop dat deze meerderheid aan jobs in Vlaanderen vooral interim jobs waren en dat we dat niet kunnen zien als volwaardige jobs en/of alternatieven. Een wat bizarre stelling aangezien een flexibele markt smeekt naar interimjobs. Terug naar de staatshervorming, want daarover had ook Jong NVA een antwoord. Zij pleitten nog altijd voor aan onafhankelijk Vlaanderen en wezen op de vele tegenstellingen tussen Vlamingen en Walen. Van een Vlaams nationalist konden we natuurlijk niets anders verwachten dan deze standpunten. Wat echter wel opmerkelijk is, is het grote verschil tussen Jong-CD&V en Jong-NVA. Deze laatste voelt zich immers volledig thuis in die Vlaamse beweging en vertoont dan ook rechtlijnigheid, de christen democraten daarentegen zijn wat onwenning door dat Vlaamse profiel dat ze worden opgespeld. Ze hebben er heel wat stemmen mee kunnen halen, maar willen zich nu geen extreem patroon aanmeten, de echte christen democraten blijven immers voorstander van een sterk België. Ik vraag mij dan ook af wat de bestaansreden was of is van het kartel, aangezien er weinig bindende factoren bestaan. Tussen deze wat wankele standpunten was er één dat mij toch wel het meeste aansprak. Dat was het standpunt van Jasper Pillen, voorzitter van Jong VLD Brugge. Het is niet omdat ik liberaal ben dat zijn standpunt mij het meest genegen was, neen het was gewoon het meest concreet, het meest realistisch en het meest doordacht. Jasper pleitte voor een dubbele staatshervorming die enerzijds bevoegdheden overhevelt naar de deelstaten en anderzijds bevoegdheden terug naar de federale overheid brengt. Dat om zowel sterke deelstaten als een sterke federale overheid te verkrijgen. De deelstaten zouden dan vooral bevoegdheden krijgen die het thema werkloosheid en werk aanbelangen omdat zich daar toch wel enkele specifieke problemen situeren. Verder wou Jasper de geluidsnormen terug op federaal niveau brengen, wat logisch lijkt, en benadrukte hij dat we bevoegdheden als zijnde sport niet uitsluitend moeten zien als Vlaams of Waals. Verder stelde hij dat de staatshervorming louter een middel is en zeker niet belangrijker dan bvb jobs of economie. Jong-CD&V had immers gesteld dat Guy Verhofstadt toendertijd de problemen omtrent de staatshervorming vooruit had geschoven, wat wel kan, aangezien het niet de hoofdreden was van het bestaan van Paars. Meer jobs daarentegen wel. Jasper Pillen stelde verder ook nog het principe van de taalgrens in vraag, wat ikzelf wel een interresante, en zeker over na te denken, opmerking vond.

Het debat wijdde wat uit, want ook Patricia Ceysens en de wapenexport kwamen aan de beurt. Ook daar bleken vooral de socialisten en de groenen niet goed ingelicht. Ze waren principeel tegen de exporten naar Engeland (die via daar in Saoudi Arabie terecht zouden komen). Wat ze echter niet wisten was het feit dat het louter over onderdelen voor pantserwagens ging en dat die handelingen in principe niet kunnen worden tegengehouden. Dat de drie meerderheidspartijen de onderdelenexport dan ook onlangs goedkeurden kan dit tot op zeker hoogte duiden. Deze onderdelen worden zelfs geproduceerd in een bedrijf in mijn gemeente en ik kan duidelijk zeggen: wapens worden er niet vervaardigt. Dat de zogezegde pantserwagens (het zouden zelfs vooral ambulances zijn) in Saoudi Arabië zouden terechtkomen leek voor Jasper Pillen nu ook niet zo’n uitzonderlijk probleem aangezien het verre van een schurkenstaat is. Ten slotte haalden Animo en Jong-Groen aan dat ze meer geld in ontwikkelingshulp wilden investeren en minder in defensie. Ze beweerden ook dat De crem beter mijnveger- en medische hulpunits kon inzetten in plaats van F16’s en soldaten. Rare stelling want we kunnen toch niet aannemen dat het gehele leger uit die medische units bestaat en dat we mijnen gaan vegen in Afghanistan. Animo hield met één iets geen rekening: ‘een stabiele situatie in Afghanistan door middel van militair toezicht is de beste ontwikkelingssamenwerking’. Jasper Pillen zou mij zeker kunnen hebben gevolgd in deze bewering: hij stelde dat België verplicht is soldaten te sturen omdat het zijn verplichting ten opzichte van de NAVO moet nakomen. Zijn wat provocerende stelling: 'Ieder dode Taliban is het geld die naar defensie vertrekt zeker waard', kon ik echter niet beamen. Defensie is er om een situatie te herstellen, en dat kan niet afgemeten worden aan het aantal doden die worden gemaakt.

In de tweede ronde kregen de panelleden een thema voorgeschoteld. Animo mocht de spits afbijten en kreeg het hen goed liggende thema: klimaat. De gebruikelijke socialistiche klimaatstandpunten kwamen aan bod, vooral de sluiting van de kerncentrales was een heet hangijzer. De discussie die daar op volgde was lachwekkend: iemand uit het publiek stelde dat België niet de mogelijkheden had om de kerncentrales te sluiten. België draait nog altijd voor 60% op kernenergie en de mogelijkheden voor het plaatsen van windkrachtcentrales en zonne-energie zijn beperkt. Animo die de kerncentrales in 2020 wou sluiten stelde dat we de energie maar uit het buitenland moesten gaan halen. Lachwekkend aangezien alle landen er naar streven om energieonafhankelijkheid te bewerkstelligen en onze buurlanden eveneens draaien op kernenergie. Animo draaide dan toch op het laatste nog bij en vertelde dat indien het niet anders kon dan met kernenergie, het dan maar daarmee moet.

Aan Animo hadden we dus niet veel, aan Jong CD&V dat het thema ontwikkelingshulp kreeg toegeschoven nog minder. Ja, er werden belangrijke punten aangehaald door de christen democraat, maar die werden aangeboden in het loutere aflezen van een partijprogramma. Er werdt ook niet echt één stelling ingenomen, enkel zaken waarover iedereen het tot op zeker hoogte eens was. Toen verwezen werdt naar landbouwsubsidies stelde de spreker dat het interresant kon zijn om ontwikkelingslanden landbouwsubsidies te geven. Dat toont zijn kennis ter zake aan. Hij had waarschijnlijk nog nooit gehoord van Europese landbouwsubsidies, HET ontwikkelingsprobleem bij uitstek.

Jong NVA mocht zijn mening geven over autoluw Brugge. Het vertolkte standpunt was niet eenduidig, toch werden enkele interresante punten aangehaald. Zo vond Jong NVA dat er wel sprake kan zijn van autoluwe winkelstraten, maar dat de handelaars daar vragende partij voor moeten zijn, anders is er geen sprake van. Animo voelde zich aangesproken; zij pleitten immers voor een autoluwe binnenstad en anders een heffing voor niet-bruggelingen die Brugge bezoeken. Absurd en daar wees Jong NVA ook op aangezien oude mensen of mensen die zijn gaan schoppen hun auto niet aan het station gaan zetten om dan 2 km te wandelen. Verder willen inwoners van Brugge mensen vooral ontvangen bij hun thuis. Dat er ontegensprekelijk beter openbaar vervoer mag komen en de parkingen net buiten de stad mogen verruimen is waar, maar de standpunten van Animo zijn toch ietwat te radicaal. Dat ze een aangepast wagentje voor ouderen en gehandicapten aanbrachten als de oplossing getuigd van weinig doordachtheid. Heffingen op bezoekers van de stad wordt in verschillende grootsteden al gedaan, maar dat Animo zo’n systeem in werking wil zien in Brugge is wat te grootschaals gedacht.

De spreker voor Jong VLD had een wat raar thema: ideologisch. Jong VLD stak van wal met de veelal aangehaald stellingen omtrent vrijheid, rechten en plichten, enz… Toen de vakbonden ter sprake kwamen liet hij degenen van Animo wat steigeren. De spreker stelde dat de vakbonden te veel macht hadden verworven, waardoor de werkgevers in een onfaire onderhandelingspositie terechtkomen, vooral bij stakingen. Animo had dit probleem echter niet opgemerkt en stelt de huidige vakbondprincipes nauwelijks in vraag. Toen Jong VLD stelde dat wapendracht een basisrecht is, en dat potentiele wapendragers al van kleinsaf moeten getest worden op hun vatbaarheid voor wapenmisbruik ontstond grote reactie. Dat kan ik begrijpen, want ik sta ook nauwelijks achter dat standpunt. Een psychologe in de zaal stelde zelfs vast dat deze vaststelling onmogelijk is. Toen de liberale spreker nog enkele ideologische algemeen liberale standpunten aanhaalde, bleek duidelijk dat vooral Animo weinig afweet van het liberale gedachtengoed. Wij, liberalen, bepleitten geen onmenselijke ongelijkheid zoals de socialisten die avond dachten, neen wij bepleitten zelfs een gelijkheid van kansen en dat op een hoger economisch en ontwikkelingsniveau dan dat de socialisten dat zouden kunnen. De heftige reacties waren dus voor niets nodig want gebaseerd op verkeerde vaststellingen. Het werdt naderhand wat sentimenteel: een kindje met werkloze ouders die zelf de strijk niet konden doen. De vraag blijft natuurlijk wie in staat is de beste economische situatie te bewerkstelligen en zo die kinderen de beste kansen kan geven. De socialisten die vooral goed zijn in het creëren van een sociaal klimaat met onnoemelijk hoge belastingstarieven waardoor een economische ontwikkeling bijna onmogelijk wordt? Of de liberalen die alle middelen hanteren om toch maar jobs te genereren en de economie te stimuleren? Als er niet gewerkt wordt gebeurd er niets, iets wat socialisten soms wat te veel uit het oog verliezen.

In de laatste ronde kon iedere spreker zelfs een thema kiezen. Sebastiaan Pot van Jong VLD Brugge koos daartoe voor de kerkbelasting. Om dit thema te kunnen begrijpen moet de huidige situatie in België met betrekking tot religie worden uitgelegd. In België gaat ruim 500 miljoen euro naar het onderhouden van de verschillende religies. Daarvan gaat meer dan 90% naar het katholicisme, terwijl er maar 25% katholieke kerkgangers zijn in België. Sebastiaan stelde voor om een belastingsverlaging uit te voeren van ruim 500 miljoen en de religies niet meer rechtstreeks te subsidieren. Ter vervanging van deze subsidies haalde Sebastiaan het principe van de kerkbelasting aan, dat vooral in Duitsland goed werkt. Concreet komt het erop neer dat mensen op hun belastingsbrief kunnen invullen of ze al dan niet een deel van hun belastingsgeld willen afstaan aan één religie naar keuze, indien niet mogen ze dat deel in hun zakken houden. Een goede regeling aangezien zo mensen uit vrije wil een donatie kunnen geven aan de kerkgemeenschap waartoe ze behoren. Maar dat was buiten Jong-CD&V gerekend dat stelde dat de donaties naar de kerk een klein bedrag uitmaakten. Ze plaatsten het tegenover het BNP van België waardoor ieder bedrag natuurlijk klein lijkt. Neen, ik ben ervan overtuigd, je kan er toch niet omheen dat 500 miljoen euro immens veel geld is voor Belgen. Ook stelde JongCD&V dat verschillende personen in België deze subsidies wel noodzakelijk vonden. Een wat rare stelling: ik kan een jaguar op mijn oprit ook noodzakelijk vinden maar daarvoor moet de staat of andere belastingsbetalers die daarvoor nog niet financiëren voor mij. Neen ik kon Sebastiaan zeker vinden in zijn voorstel en vraag me af waarom het nog altijd niet werd doorgevoerd.

Animo wou het hebben over het onderwijs en meer specifiek over de kwetsbaarheid van leerlingen die terechtkomen in het middelbare onderwijs. Animo stelde dat dezen te weinig kennis hebben om een keuze te kunnen maken tussen de verschillende richtingen in het middelbaar. Ze waren dan ook te vinden voor het invoeren van twee jaar algemeen middelbaar met de mogelijkheid tot keuzevakken. Iemand uit het jongCD&V kamp stelde daar tegenover dat die algemene opleiding leidt tot een nivellering van het onderwijsniveau, dat er toch weer keuzevakken insluipen zodat de leerling in kwestie toch keuzes moet maken en dat deze omschakeling te radicaal is om ooit door te voeren. Toen de spreker van Animo deze opmerking opnam, zette hij zijn eigen standpunt in vraag, wat op zich al sprekend is. Toen iemand van Jong VLD hem vroeg of de omschakelingen die Animo voorstelde opnieuw vanuit nationaal zouden worden doorgevoerd, kon de aangesproken persoon niets anders antwoordden dan dat het al altijd zo is geweest. Toch vind ik dat overleg met scholen, leerlingen en ouders een grotere invloed mag krijgen. Dat alles vanuit nationaal niveau moet gederigeerd worden is dan natuurlijk maar de vraag. Ik heb een oplossing voor het probleem dat Animo aaanbracht, als er al van een probleem sprake is. Een onderdeel van die oplossing kun je vinden in een artikel dat ik vorige maand op deze blog plaatste.

Jong NVA koos milieu als thema. Veel nieuws haalde de persoon in kwestie niet aan, buiten twee punten. Investeringen in hernieuwbare energie mogen er niet toe leidden dat onderzoek in de nucleaire sector moeten worden herleid tot nul. Verder kan een decentralisatie van de energieproductie de Co² uitstoot naar beneden halen aangezien energietransport veel energieverlies met zich meebrengt. Woningen of dorpen kunnen in die trend eigen windmolens en zonnepanelen plaatsen. Daarmee is het ook genoodzaakt dat de reglementeringen hieromtrent worden versoepeld.

Ten slotte had de laaste spreker, iemand van JongCD&V het over gokverslavingen. Verder dan het aanbrengen van enkele nieuwe reglementen en wetten die vooral beperkingen met zich meebrengen, kwam de spreker echter niet. Ook gebruikte de christen democraat verkeerde cijfers. Niet 20% van de Vlaamse jongeren heeft een gokverslaving, neen, 20% kwam ooit in contact met gokken. Een groot verschil. Sebastiaan Pot van Jong VLD Brugge ging iets te veel op in het debat en wees dan ook de christen democraten op het feit dat ze hun bijbel moesten lezen. Een misschien ietwat te provocerende opmerking.

Over het geheel gezien een boeiende avond. Dat sommige van de sprekers nauwelijks waren voorbereid deed hier geen afbreuk aan. Jong VLD Brugge kwam zeker als overwinnaar uit de bus, maar dat kan ook een persoonlijke mening zijn natuurlijk…