Logo

Een tweetal weken geleden kreeg ik de opdracht van mijn docenten om een eigen portfolio te maken. Ik zit immers in mijn laatste jaar en dan moet je je de vraag stellen hoe je jezelf wil profileren naar de buitenwereld toe. Wel de opdracht voor de portfolio was welomlijnd; individueel, 12blz, vast formaat, maar zoals dat al wat meer gebeurdt hield ik daar niet echt rekening mee. Of beter; wij, want samen met enkele medestudenten had ik besloten om de portfolio collectief te gaan ontwerpen en samenstellen. Met vier studenten; Jan, Jacob, Karel en mijzelf, wilden we een portfolio maken die door de samensmelting van onze projecten een zekere meerwaarde verkrijgt. Tevens omdat onze ontwerpmethodieken nauw bij elkaar aansluit en we onszelf later zien samenkomen in één of andere denktank (nu nog een droom, misschien later werkelijkheid), maar ook omdat vele van de individuele ontwerpen een onderbouwing bezitten die beïnvloed werdt door anderen uit het collectief. Het hoofdthema van onze portfolio werdt het geschreven woord, de tekst. Dit omdat we allen zeer sterk fixeren op een conceptuele achtergrond voor onze projecten, eerder dan een directe vertaling in een beeldende uitwerking. Een conceptuele onderbouwing die meestal voortspruit uit gelezen teksten maar vooral, zeker in mijn geval, ook resulteert in geschreven teksten. Onze portfolio werdt dus een aaneenschakeling van teksten en concepten, waarin een 25-tal projecten worden voorgesteld. Ik ga deze hier natuurlijk niet volledig presenteren, toch wil ik enkele tipjes van de sluier oplichten.



Er was onze kaft waar je hierboven een afbeelding ziet die werdt aangepakt, net als de meeste van onze projecten, als een experiment. Zo werdt een laag textiel bewerkt met twee lagen polyester zodat een harde kaft werdt gevormdt die onze portfolio kon bundelen. Tussen de gelaagdheid van deze twee materialen kwam onze voor en achterkant. Op de voorkant zien we een logo en een ondertitel, de achterkant sluit de bundel af. Ons logo is eigenlijk het simpele woord: 'logo', een woorspel, een verwijzing naar het feit dat wij eerst de woordelijke en conceptuele achtergrond gaan analyseren voor we tot een beeldend iets komen. Dat vele mensen een logo ontwerpen zonder de diepere betekenis te gaan onderzoeken, daar stellen wij ons vragen bij. Dat ons logo het 'woord' wordt, leidt de verwachtingen van de lezer in de juiste richting. Onze ondertitel lijkt op het eerste gezicht een simpele opsomming van het alfabet, toch is het meer dan dat. Het wordt eigenlijk het bindende gegeven tussen de vier personen die aan deze portfolio hebben gewerkt. Want het is net de alfabetische rangschikking, de beginletter van onze achternaam, die het contact tussen ons vier bewerkstelligde. Dat de V op pagina 2 ons opnieuw gaat rangschikken is dan ook een verwijzing. De achterkant van onze kaft sluit de portfolio af met een missing link. Een soort van zelfreflectie aangezien wij ons ervan bewust zijn dat vele van onze projecten nog onvolmaakt zijn. Omdat wij meestal langdurig op zoek gaan naar een conceptuele onderbouwing voor ons werk, krijgen wij soms wat problemen met het tijdschema. Daardoor missen wij soms files die nodig zijn om de projecten te gaan presteren. De kaft zelf is dus een representatie van ons collectief: Jacob en Karel werkten al veelvuldig met polyester en ieder van ons ziet architectuur als experimenteren en proberen. Ook de hoge mate van orginaliteit en het ludieke ontstaan (op café) van deze kaft duiden onze ontwerpmethodiek.

Het volgende ontwerp is één van mijn projecten die in de portfolio werden geplaatst. Het is ruim een jaar geleden vorm gegeven; toen bevondt mijn ontwerpniveau zich waarschijnlijk nog niet op het niveau waar ik mij nu bevindt, toch kan men al enkele kenmerken ontleden die mijn ontwerpstijl eigen zijn.

Render Plug It In!

Een wand die vrij invulbaar is, die drager is van verschillende functies en die uiterst flexibel is. Dat is de wand waarnaar ik op zoek ben geweest. We zitten namelijk in een evolutie waarin ontwerpers steeds meer op zoek gaan naar vrij invulbare en individuele ruimtes en ik wil met mijn ontwerp hier een antwoord op bieden.

Mijn wand bestaat uit een stalen raster dat dienst doet als draagstructuur. Het raster is zo samengesteld dat vierkanten van 26 * 26 worden gevormd. Dat raster bevat alle elektrische kabels en aansluitingen. In het raster kunnen pvc-modules worden ingepast. Voorbeelden van modules zijn vooral kasten, verlichting, eventueel verwarming. Maar verder ook bureaubladen, afwasbakken, microgolfovens en tafels. Het is niet de bedoeling dat alle vakken worden ingevuld met modules, ze kunnen ook opengelaten worden en zo kunnen ze vb in de badkamer dienst doen als handdoekrek of tussen de keuken en de eetkamer als doorgeefluik.

Omdat de wand is opgebouwd uit verschillende modules krijgt de gebruiker de mogelijkheid om zijn eigen wand samen te stellen. Zodat de wand voldoet aan de individuele interesses of smaak van iedere gebruiker. Door alle elementen (verlichting, verwarming en opbergfuncties) in te pluggen in de wand ontstaat een open ruimte waar de bewoner een zekere vrijheid krijgt om andere elementen te plaatsen. Naast deze vrijheid is het vooral belangrijk dat de flexibele wand alle techniek bevat en zo eigenlijk alle stopcontacten en leidingen bevat. De elektrische aansluitingen worden zo erg flexibel waardoor gemakkelijk andere toestellen kunnen worden aangesloten waar nodig.

Een ultraflexibele wand die zowel structuur, techniek en alle belangrijke functies bevat creëert een zekere vrijheid in de woning. Het interieur wordt individueel aanpasbaar en wordt zo een menselijke biotoop die sterk gericht is naar de individuele interesses van de bewoner.

Plug it in!

Wordt vervolgdt...